Ile dług technologiczny kosztuje Twoją firmę?

Co to jest dług technologiczny?

Termin długu technologicznego został po raz pierwszy użyty w 1992 roku, przez Warda Cunninghmana, jednego z twórców zwinnego tworzenia oprogramowania i manifestu Agile. Dług technologiczny był prawie wyłącznie kojarzony z rozwojem oprogramowania i miał negatywne konotacje jako rezultat błędnych decyzji podjętych przez deweloperów. Jedną z definicji, stosowanych w opracowaniach naukowych, jest: dług technologiczny opisuje konsekwencje działań podjętych podczas tworzenia oprogramowania, które celowo lub nieumyślnie stawiają na pierwszym miejscu wartość dla klienta i/lub ograniczenia projektu, takie jak terminy dostawy, kosztem technicznej implementacji i odpowiednich rozwiązań projektowych. Na przestrzeni lat, definicja długu technologicznego ewoluuje, uwzględniając, że dług technologiczny nie jest zawsze wynikiem błędnych decyzji – może się łatwo nagromadzić na skutek szybko rozwijających się i specyficznie powiązanych systemów, krytycznych dla działalności biznesowej.

Dług technologiczny jako znaczący koszt w IT

1. Według badań, programiści poświęcają średnio 33% swojego czasu na rozwiązywanie (spłacanie) długu technologicznego. Idąc tym tropem, jeśli płacisz inżynierom oprogramowania 100 000 zł, to 33 000 z tego idzie na radzenie sobie z długiem technologicznym.
2. Dyrektorzy IT zgłaszają, że od 10% do 20% budżetu przeznaczanego na nowe produkty technologiczne jest faktycznie pochłaniane na rozwiązywanie istniejących problemów z długiem technologicznym. 
3. Badanie McKinsey opisuje przedsiębiorstwo z branży ubezpieczeń, które szacuje koszt swojego długu technologicznego na od 15% do 60% każdego dolara wydanego na technologię informatyczną, pomimo braku uwzględnienia tego w analizach biznesowych. 
4. Również inny duży bank, według tego samego badania, szacuje, że koszty długu technologicznego generowane przez ich 1 000 systemów i aplikacji przekraczają 2 miliardy dolarów. 
5. Stripe szacuje, że sam dług techniczny ma wpływ na światowy PKB w wysokości 3 bilionów dolarów.

Jak policzyć Twój dług technologiczny?

Dług technologiczny może być wyrażony w 3 różnych rodzajach ponoszonych kosztów:

1. Koszty utrzymania statusu quo: na podstawie raportów godzinowych zespołu, przeanalizuj ile czasu Twój zespół programistyczny poświęca na zadania (lub błędy) wynikające z problematycznej architektury systemu lub po prostu przestarzałej technologii. Przyjmując, że jest to ok. 30%, tak jak we wcześniej przedstawionych badaniach, to utrzymanie statusu quo stanowi 30% kosztów utrzymania tego zespołu. Zwróć uwagę, że z biegiem czasu, dług technologiczny zazwyczaj się zwiększa, a więc liczba procentów również.
2. Koszt naprawy (spłacenia) długu: estymacja zespołu ile czasu i zasobów będzie potrzebne na naprawę obecnego systemu lub jego całkowite zastąpienie. Koszty mogą obejmować zatrudnienie nowych programistów, zakupu nowego oprogramowania, licencji czy przeszkolenia pracowników.
3. Ograniczenia nakładane na biznes: dług może hamować wprowadzane innowacje i utrudniać publikację nowych produktów czy usług. Ten rodzaj kosztów jest szczególnie trudny do obliczenia. Dużym wyzwaniem jest oszacowanie utraconych przez biznes korzyści, w wyniku wydłużonego przez dług procesu dostarczania. Nie mniej jednak, biorąc pod uwagę koszty utrzymania statusu quo, możesz oszacować poziom opóźnień w porównaniu do sytuacji, w której długu technologicznego nie ma.

Jak uniknąć długu technologicznego?

Jako administrator systemu IT istnieją konkretne kroki, które możesz podjąć, aby uniknąć problemów z długiem technologicznym i utrzymać swoje środowisko technologiczne na bieżąco. Oto kilka zaleceń, które mogą ci pomóc:

• Regularne aktualizacje oprogramowania: Regularne stosowanie aktualizacji i łatek oprogramowania to kluczowy element utrzymania systemu w aktualnym stanie. Regularnie sprawdzaj dostępność aktualizacji od dostawców oprogramowania i wdrażaj je zgodnie z planem. Zaniedbanie regularnych aktualizacji może prowadzić do luki w zabezpieczeniach i trudności w kompatybilności z nowszymi technologiami.
• Monitorowanie nowych technologii i trendów: Bądź na bieżąco z nowymi technologiami i trendami w swojej dziedzinie. Regularnie śledź branżowe wiadomości, uczestnicz w konferencjach i szkoleniach, czytaj publikacje branżowe. Dzięki temu będziesz wiedzieć, jakie nowe rozwiązania mogą być korzystne dla twojego środowiska technologicznego.
• Planowanie strategiczne i budżetowanie: Wprowadzanie nowych technologii wymaga planowania strategicznego i odpowiedniego budżetowania. Opracuj długoterminową strategię technologiczną i uwzględnij odpowiednie środki finansowe na inwestycje w nowe rozwiązania. Planowanie z wyprzedzeniem pomoże uniknąć sytuacji, w których konieczne są nagłe i kosztowne modernizacje.
• Regularne audyty technologiczne: Przeprowadzaj regularne audyty technologiczne, aby ocenić stan swojego środowiska IT. Zidentyfikuj obszary, które wymagają aktualizacji lub modernizacji. Audyty technologiczne mogą pomóc w wykrywaniu potencjalnych zagrożeń i problemów z wyprzedzeniem.
• Inwestycje w szkolenia i rozwój pracowników: Upewnij się, że twoi pracownicy są odpowiednio wykwalifikowani i świadomi najnowszych technologii i najlepszych praktyk. Inwestuj w szkolenia i rozwój ich umiejętności technicznych. Posiadanie zespołu dobrze zorientowanego w nowych technologiach pozwoli na skuteczniejsze zarządzanie i uniknięcie długu technologicznego.
• Ścisła współpraca z dostawcami: Utrzymuj bliską współpracę z dostawcami technologii i dostawcami oprogramowania. Regularnie komunikuj się z nimi w celu uzyskania aktualnych informacji dotyczących aktualizacji, nowych funkcji i planów rozwoju. Ścisła współpraca z dostawcami pomoże ci być na bieżąco z postępem technologicznym i uniknąć opóźnień.

Przyczyny długu technologicznego

Zazwyczaj istnieją cztery różne przyczyny długu — zwane kwadrantami długu technicznego, opracowane przez Martina Fowlera. Obejmują działania zamierzone, niezamierzone, lekkomyślne i rozważne.

Przypisanie długu technicznego do tych ćwiartek pomaga ocenić intencje i tło problemów z kodem. Podczas gdy niektóre linijki kodu stanowiące dług mogą być celowe i sklasyfikowane jako dobry dług, inne kody mogą być nieumyślne i sklasyfikowane jako dług zły.

• Rozważny i zamierzony: decyzja o szybkim dostarczeniu i późniejszym radzeniu sobie z konsekwencjami powoduje rozważne i celowe zadłużenie. Ten rodzaj długu jest najczęściej stosowany, gdy stawka produktu jest stosunkowo niska, a korzyści płynące z szybkiej dostawy przewyższają ryzyko.
• Lekkomyślny i zamierzony: wiedza o tym, jak stworzyć najlepszy kod, ale priorytetem jest szybkie dostarczenie, mimo świadomości późniejszych problemów.
• Rozważny i niezamierzony: rozważny i niezamierzone zadłużenie ma miejsce, gdy istnieje chęć stworzenia najlepszego kodu, ale po wdrożeniu znajduje się lepsze rozwiązanie.
• Lekkomyślny i niezamierzony: lekkomyślny i nie zamierzony dług pojawia się, gdy zespół próbuje stworzyć najlepszy kod bez niezbędnej do tego wiedzy. Zespół często nie zdaje sobie sprawy z popełnianych błędów.

Podsumowanie

Podsumowując, dług technologiczny jest poważnym problemem, który dotyka niemal każdą organizację wykorzystującą w swoim biznesie produkty cyfrowe. 

Szacuje się, że programiści poświęcają nawet do 33% swojego czasu na rozwiązywanie długu technologicznego, co oznacza, że ogromne zasoby finansowe są przekierowywane na radzenie sobie z problemami, które wynikły z błędnych decyzji lub niedostosowania do szybko zmieniających się technologii.

Policzenie długu technologicznego nie jest prostym zadaniem, ale można to zrobić, analizując koszty utrzymania statusu quo, koszt naprawy długu, oraz ograniczenia, które nałożył na biznes.

Mimo iż dług technologiczny jest nieunikniony w dynamicznym świecie technologii, istnieje szereg kroków, które mogą pomóc w minimalizacji jego skutków. Regularne aktualizacje i patchowanie oprogramowania, monitorowanie nowych technologii, strategiczne planowanie i budżetowanie, regularne audyty technologiczne, inwestowanie w szkolenia i rozwój pracowników, oraz utrzymanie ścisłej współpracy z dostawcami, to działania, które mogą pomóc w zarządzaniu długiem technologicznym.